TOP 10 atrakcji w Gizie, co zobaczyć i zwiedzić?

Giza to miasto położone na zachodnim brzegu Nilu w Egipcie, które słynie z jednych z najważniejszych zabytków świata starożytnego. To tutaj znajdują się Wielkie Piramidy, Sfinks oraz mnóstwo innych, niezwykle interesujących miejsc. Poniżej znajdziesz TOP 10 atrakcji w Gizie, które każdy podróżnik powinien zobaczyć, planując wizytę w tym pełnym historii mieście.

Piramida Cheopsa (Wielka Piramida)

Piramida Cheopsa to jedna z najbardziej znanych budowli starożytnego Egiptu oraz jeden z Siedmiu Cudów Świata Antycznego. Dodatkowo to nie tylko największa, ale i najlepiej zachowana piramida spośród trzech głównych budowli na płaskowyżu Giza, położonego na przedmieściach Kairu. Została zbudowana około 4,5 tysiąca lat temu, a jej historia, architektura i znaczenie wciąż wywołują  ciekawość badaczy oraz turystów.

Piramida Cheopsa została zbudowana około 2560 roku p.n.e. jako grobowiec faraona Chufu (Cheopsa), władcy starożytnego Egiptu. Cheops, będący synem faraona Snofru i królowej Hetepheres I, zamówił tę olbrzymią budowlę, aby służyła mu jako miejsce spoczynku po śmierci. Budowa piramidy trwała około 20 lat. Choć przez długi czas wierzono, że budowę prowadzili niewolnicy, współczesne badania sugerują, że byli to raczej wykwalifikowani rzemieślnicy. Pracowali sezonowo, gdy wylewy Nilu uniemożliwiały uprawę roli. Piramida Cheopsa miała początkowo około 146,6 metra wysokości. Co czyniło ją najwyższą budowlą na świecie przez ponad 3800 lat, aż do ukończenia budowy katedry w Lincoln w XIII wieku. Obecnie wysokość Piramidy Cheopsa wynosi około 138,8 metra z powodu erozji i utraty wierzchniego kamienia.

Podstawą piramidy jest kwadrat o bokach wynoszących około 230,4 metra, a powierzchnia każdego z boków skierowana jest niemal idealnie na cztery strony świata. Piramida składa się z ponad 2 milionów bloków kamiennych, z których każdy waży średnio 2,5 tony. W sumie cała konstrukcja waży około 6,5 miliona ton. Kamienie używane do budowy pochodziły z pobliskich kamieniołomów. Jednak niektóre z nich, zwłaszcza granitowe bloki używane do budowy wnętrza, sprowadzano z Asuanu, oddalonego o około 800 kilometrów. Transport tych bloków na tak ogromną odległość pozostaje jedną z tajemnic budowy piramidy. Hipotezy mówią o używaniu transportu wodnego po Nilu oraz systemów ramp do podnoszenia kamieni.

Piramida Chefrena

Piramida Chefrena jest drugim co do wielkości monumentem na płaskowyżu Gizy w Egipcie. Znajduje się obok słynnej Wielkiej Piramidy Cheopsa oraz nieco mniejszej piramidy Mykerinosa. Piramida Chefrena została wzniesiona jako grobowiec faraona Chefrena, który rządził Egiptem w czasie IV dynastii, około 2558–2532 r. p.n.e. Był synem Cheopsa, faraona odpowiedzialnego za budowę Wielkiej Piramidy. Chefren, pragnąc dorównać swojemu ojcu, zdecydował się na zbudowanie monumentalnego grobowca, który przetrwa tysiąclecia. Choć jego piramida jest nieco mniejsza od piramidy Cheopsa, wydaje się być równie majestatyczna, dzięki położeniu na wyżej położonym terenie.

Piramida Chefrena ma wysokość 143,5 metra. Jest zaledwie o kilka metrów niższą od piramidy Cheopsa (która miała pierwotnie około 146,5 metra). Obecnie piramida jest nieco niższa i ma około 136 metrów. Zbudowano ją z dużych bloków wapienia, a jej ściany były niegdyś pokryte gładką warstwą białego wapienia, który odbijał światło słoneczne, nadając budowli blasku. Dziś widoczne są jedynie pozostałości tej okładziny w górnej części piramidy. Piramida Chefrena, podobnie jak inne piramidy z okresu Starego Państwa, jest przykładem skomplikowanej inżynierii i zaawansowanej matematyki stosowanej przez starożytnych Egipcjan. Każdy bok podstawy piramidy ma długość około 215,5 metra, a struktura składa się z ogromnych bloków kamienia, które ważą od 2 do 30 ton. Proces transportu oraz ustawienia w tak precyzyjny sposób nadal wzbudza wiele pytań wśród archeologów i badaczy.

Piramida Mykerinosa

Piramida Mykerinosa to jedna z trzech słynnych piramid w Gizie, stanowiąca część kompleksu grobowców wzniesionego na zachodnim brzegu Nilu. Jest najmniejszą spośród trzech piramid w Gizie. Wzniesionych przez faraonów IV dynastii starożytnego Egiptu, a jej budowę przypisuje się faraonowi Mykerinosowi, synowi Chefrena i wnukowi Cheopsa. Faraon Mykerinos objął tron po swoim ojcu Chefrenie, który wzniósł drugą co do wielkości piramidę w Gizie. Chociaż Mykerinos był królem stosunkowo krótko (ok. 18 lat), zdążył zapisać się w historii Egiptu jako władca bardziej umiarkowany i sprawiedliwy w porównaniu do swoich poprzedników.

Główne źródło wiedzy o budowie piramidy pochodzi od starożytnych historyków, takich jak Herodot. Opisał on, jak faraon Mykerinos kazał zbudować mniejszą piramidę niż te należące do jego poprzedników. Istnieją przypuszczenia, że Mykerinos mógł celowo wybrać bardziej skromną formę swojego grobowca jako symbol swego odrębnego stylu rządów lub dlatego, że panował krócej. Piramida Mykerinosa miała służyć jako ostateczne miejsce spoczynku faraona oraz jako środek umożliwiający jego przejście do życia wiecznego. Proces budowy i architektura piramidy miały także wyrażać kult religijny i wiarę starożytnych Egipcjan w życie po śmierci. 

Piramida Mykerinosa jest znacznie mniejsza od Piramidy Cheopsa i Piramidy Chefrena, ale zachowuje doskonałe proporcje i reprezentuje klasyczną formę piramidy. Ma wysokość około 65 metrów, a jej podstawa mierzy 108 metrów na każdym boku.

Wielki Sfinks

Nie sposób wymienić najważniejsze atrakcje w Gizie bez wspomnienia o słynnym Sfinksie. Czuwa on u stóp piramid od ponad czterech tysięcy lat. Wielki Sfinks w Gizie to jeden z najbardziej rozpoznawalnych i fascynujących zabytków starożytnego Egiptu. Monument ten, usytuowany na płaskowyżu Gizy, niedaleko słynnych piramid, intryguje swoim wyglądem, historią oraz legendami. Jego imponująca postać, przedstawiająca ciało lwa z głową człowieka, była inspiracją dla niezliczonych opowieści i teorii na temat jego pochodzenia, symboliki oraz znaczenia w kulturze starożytnego Egiptu.

Co ważne, nie istnieją jednoznaczne zapisy wskazujące dokładnie, kiedy Wielki Sfinks został wzniesiony, ani kto był jego fundatorem. Jednakże większość badaczy zgadza się, że Sfinks pochodzi z czasów Starego Państwa. Dokładniej z okresu panowania faraona Chefrena, czyli około 2500 roku p.n.e. Współcześnie wielu archeologów uważa, że Sfinks miał pełnić rolę strażnika nekropolii w Gizie. Monumentalna rzeźba, która mierzy 73 metry długości i 20 metrów wysokości, została wykuta w jednym bloku wapiennego klifu. Sfinks jest jednym z najstarszych i największych posągów na świecie. Jego budowa była ogromnym przedsięwzięciem wymagającym zaawansowanej wiedzy inżynieryjnej oraz licznej siły roboczej. Archeologowie szacują, że posąg mógł być budowany przez dziesiątki lat przez tysiące robotników.

Świątynia Dolna Chefrena

Świątynia Dolna Chefrena, znana również jako Dolna Świątynia Doliny, to jedno z najważniejszych miejsc w kompleksie piramidowym Chefrena. Znajduje się w pobliżu słynnej Piramidy Chefrena oraz Wielkiego Sfinksa. Chefren (znany również jako Khafre). Świątynię tę wzniesiono jako część większego kompleksu pogrzebowego, który obejmuje również Piramidę Chefrena oraz Świątynię Górną (znaną jako Świątynia Piramidy). Kompleks ten służył jako miejsce kultu pośmiertnego faraona i pełnił ważną rolę w procesach religijnych oraz ceremoniach pogrzebowych. Świątynia Dolna była miejscem, gdzie ciało zmarłego faraona przygotowywano do pochówku. Odbywały się tam specjalne rytuały mające na celu zapewnienie mu życia wiecznego. Budowla ta wykonana została z olbrzymich bloków kamiennych – w większości wapienia i granitu. Wnętrze świątyni składa się z kilku pomieszczeń ceremonialnych oraz długich korytarzy, które prowadziły do głównych miejsc rytualnych. Wyróżnia się tu surowy styl architektoniczny, a jednocześnie ogromną precyzję wykonania, która była typowa dla okresu budowy Wielkich Piramid w Gizie.

Mastaby i grobowce szlachetnych w Gizie

Mastaby i grobowce szlachetnych w Gizie stanowią fascynujący element starożytnej egipskiej nekropolii. Jest ona nie tylko miejscem pochówku królów, ale również wysoko postawionych urzędników, kapłanów oraz przedstawicieli arystokracji. W cieniu monumentalnych piramid Cheopsa, Chefrena i Mykerinosa, rozciągają się liczne grobowce pełne tajemnic, które rzucają światło na życie codzienne i obrzędy pogrzebowe starożytnego Egiptu. Te mniej znane, ale niezwykle interesujące miejsca stanowią istotny element Gizy i przyciągają badaczy oraz turystów z całego świata. No dobrze, ale czym dokładnie są mastaby? Mastaba to typ grobowca o charakterystycznym, prostokątnym kształcie, który był stosowany w starożytnym Egipcie, zwłaszcza w okresie Starego Państwa (ok. 2686–2181 p.n.e.). Nazwa „mastaba” pochodzi od arabskiego słowa oznaczającego „ławę” lub „ławkę”, co odnosi się do kształtu grobowca przypominającego niski, prostokątny blok. Mastaby były budowane z cegieł mułowych lub kamienia i składały się z dwóch głównych części:

• Część nadziemna – miała formę prostokątnej budowli o łagodnie nachylonych ścianach, przypominającej spłaszczoną piramidę. W tej części znajdowała się kaplica, gdzie składano ofiary ku czci zmarłego oraz płaskorzeźby przedstawiające życie zmarłego.
• Część podziemna – to właściwa komora grobowa, w której znajdowała się mumia zmarłego oraz przedmioty codziennego użytku, które miały towarzyszyć mu w życiu pozagrobowym.

Mastaby były przeznaczone głównie dla wyższych urzędników i kapłanów, którzy nie mieli statusu królewskiego. Ich lokalizacja w pobliżu królewskich piramid miała na celu podkreślenie ich znaczenia i bliskości do władcy.

Warto wiedzieć, że władcy starożytnego Egiptu przywiązywali dużą wagę do bliskości swoich poddanych po śmierci. Zmarli szlachetnie urodzeni mieli spoczywać jak najbliżej władcy, aby zyskać ochronę i zapewnić sobie lepsze miejsce w życiu pozagrobowym.

Solar Ship Museum

Solar Ship Museum zwane także Muzeum Barki Słonecznej, znajduje się w Gizie w Egipcie, niedaleko piramid w Gizie. Jest to wyjątkowe miejsce, które pozwala zobaczyć starożytny statek, który odkryto w pobliżu Wielkiej Piramidy. Co więcej, badacze uważają go za jeden z najlepiej zachowanych przykładów starożytnych łodzi rytualnych. Jego znaczenie i tajemnice fascynują badaczy oraz turystów z całego świata, którzy przybywają, by podziwiać tę unikalną pozostałość starożytnej cywilizacji. W 1954 roku egipski archeolog Kamal el-Mallakh wraz z zespołem badaczy odkrył podziemne komory, które znajdowały się u podnóża piramidy Cheopsa. W jednej z tych komór znajdowały się starannie zapakowane, rozłożone elementy statku. Wszystkie wykonane z drewna cedrowego i precyzyjnie oznaczone, aby umożliwić ponowne złożenie. Statek miał łącznie 1224 części i starannie go zrekonstruował zespół badaczy i konserwatorów. Proces rekonstrukcji trwał aż 14 lat. Po jego zakończeniu odkryty statek wystawiono na widok publiczny w specjalnym muzeum przy piramidach.

Poza tym, statek Cheopsa nie był zwykłą jednostką pływającą, ale pełnił ważną rolę w starożytnej egipskiej kosmologii. Wierzono, że faraon Cheops, znany również jako Khufu, podróżował na pokładzie barki po śmierci, towarzysząc bogowi słońca Ra w jego codziennej podróży po niebie. Rytualne barki słoneczne były symbolem podróży faraonów do życia wiecznego i odgrywały kluczową rolę w wierzeniach związanych z życiem pozagrobowym. Niektórzy badacze uważają również, że barka mogła być używana podczas ceremonii pogrzebowych lub rytualnych rejsów wzdłuż Nilu, które symbolizowały przejście w zaświaty

Grand Egyptian Museum, GEM

Muzeum Egipskie w Gizie to jedna z najważniejszych instytucji muzealnych w Egipcie oraz na świecie. Stanowi skarbnicę dziedzictwa starożytnego tego kraju. Chociaż bardziej znane jest Muzeum Egipskie w Kairze, to nowa placówka – Wielkie Muzeum Egipskie ( Grand Egyptian Museum, GEM) jest równie interesujące. Jego budowa, zaplanowana na ogromną skalę, przyciąga uwagę zarówno ekspertów, jak i turystów z całego świata. Nowe muzeum oferuje nie tylko ciekawe wystawy, ale również imponującą architekturę i nowoczesne technologie, które pozwalają zwiedzającym lepiej poznać historię i kulturę starożytnego Egiptu.

Idea stworzenia Wielkiego Muzeum Egipskiego sięga lat 90., kiedy to rząd ogłosił plany stworzenia największego muzeum poświęconego starożytnemu Egiptowi. Celem było stworzenie miejsca, które mogłoby pomieścić bogatą kolekcję artefaktów, na czele z eksponatami związanymi z Tutanchamonem, których liczba przekraczała możliwości przechowywania w starym Muzeum Egipskim w Kairze. Rozpoczęcie budowy GEM miało miejsce w 2002 roku. Natomiast muzeum znajduje w pobliżu piramid w Gizie, co nadaje mu dodatkowego prestiżu i zapewnia niesamowity kontekst historyczny.

Piramidy Snofru w Dahszur

Piramidy Snofru w Dahszur to wyjątkowy zespół architektoniczny, który odgrywa istotną rolę w historii Egiptu. Znajdujące się w odległości około 35 km na południe od Gizy, w miejscowości Dahszur, dwie najważniejsze piramidy – Łamana i Czerwona – są jednymi z najstarszych oraz najbardziej fascynujących budowli starożytnego Egiptu. Wybudował je faraon Snofru z IV dynastii. Są świadectwem nie tylko zaawansowanej wiedzy inżynieryjnej, ale także ewolucji konstrukcji piramid. Snofru, ojciec słynnego Cheopsa, jest uznawany za faraona, który dokonał rewolucji w budownictwie tego typu konstrukcji. Faraon ten panował około 2600 roku p.n.e. i zainicjował budowę trzech monumentalnych piramid. Z czego dwie najważniejsze znajdują się w Dahszur. Początkowo eksperymentował z różnymi technikami konstrukcyjnymi, co doprowadziło do powstania przełomowych obiektów w historii architektury starożytnego Egiptu.

Poza tym, Dahszur jest jednym z najważniejszych miejsc archeologicznych w Egipcie. W tym rejonie odkryto wiele cennych artefaktów, które dostarczyły badaczom istotnych informacji o kulturze, sztuce i codziennym życiu starożytnych Egipcjan. Oprócz piramid Snofru znajdują się tam również inne piramidy, w tym piramidy z okresu Średniego Państwa, co czyni Dahszur miejscem o bogatej historii i niezwykłej różnorodności architektonicznej.

Rejs po Nilu

Giza to jedno z najważniejszych miejsc turystycznych Egiptu. Znane przede wszystkim ze swoich imponujących piramid, które stanowią jedne z Siedmiu Cudów Starożytnego Świata. Rejs po Nilu daje możliwość zobaczenia tych historycznych budowli z perspektywy rzeki, co pozwala na unikalne doświadczenie. Pływanie po Nilu w rejonie Gizy umożliwia podziwianie widoków na pustynię oraz oazy, które malowniczo kontrastują z monumentalnymi piramidami. Podczas rejsu można dostrzec tradycyjne egipskie łodzie – feluki.

Te kolorowe, drewniane żaglowce stanowią nieodłączny element krajobrazu Nilu i pozwalają poczuć klimat dawnych czasów. Podczas rejsu można obserwować codzienne życie mieszkańców wiosek położonych wzdłuż Nilu, plantacje palm daktylowych, uprawy trzciny cukrowej oraz rolników pracujących przy polach. Tego typu widoki pozwalają lepiej zrozumieć, jak ważną rolę Nil pełnił i wciąż pełni dla egipskiego rolnictwa oraz gospodarki. Rejsy o zachodzie słońca po Nilu oferują niezwykłe widoki, gdy promienie słońca oświetlają wodę, piramidy i pustynię. To niezapomniane przeżycie, które dodaje romantyzmu i magii całej podróży po Egipcie. 

Autorka: Magdalena Łydka – miłośniczka podróży, szczególnie tych na Bałkany. Copywriterka specjalizująca się w tematyce podróżniczej, która pracę w korporacji zastąpiła tworzeniem stron internetowych i podróżowaniem. Każdą wolną chwilę spędza w podróży z dobrą książką i notesem. Autorka kilku ebooków o Chorwacji, Bałkanach i Półwyspie Apenińskim. Ulubione miejsce do pracy: wyspa Korčula w Chorwacji.